Wałbrzych: Na pożegnanie topór i kąpiel w zimnej wodzie [FOTO]

Cechy prawdziwego dowódcy

26 lutego 2021, czyli niemal równo po roku od odejścia na emeryturę brygadiera Piotra Miłosza, który był przez niemal 24 lat dowódcą JRG-1 PSP w Wałbrzychu (przypominamy -32 lata stawiał czoła żywiołom - bicie serca jest takie samo), wałbrzyska "jedynka" pożegnała kolejną ikonę - aspiranta sztabowego Krzysztofa Stachyrzaka zastępcę dowódcy. 
Podczas ostatniego zdania służby, przed jednostką wieloletniego pracownika wałbrzyskiej PSP żegnali dowódcy, koledzy, migające światłami wozy ratowniczo-gaśnicze, a witali strażacy emeryci.
To było poranne spotkanie pełne wzruszenia, aż Komendant Miejski PSP w Wałbrzychu st. bryg. Krzysztof Szyszka z charakterystycznym dla siebie humorem przypomniał, że: - Trzeba się cieszyć, Krzysztof będzie miał więcej czasu dla żony, dziecka i dla swojego hobby, czyli roweru. 

 

O Stachyrzaku wypowiadał się z dużym szacunkiem i ciepło. - Przyszedł do służby w 1993 roku, czyli w tym samym roku co ja. Był po wojsku, więc choć zwykle najmłodszy stawał się "młodym", a on od razu zyskał ksywkę "Stary". W 2006 roku przystąpił do korpusu dowódców. Będzie mi go brakowało - wspominał Szyszka i podkreślił - Krzysiek to człowiek charakteru, nigdy nie tworzy problemów, ale je rozwiązuje i zawsze przychodzi z gotową propozycją - mówi, co trzeba zrobić. To cecha prawdziwego dowódcy.     

Komendant zaznaczył też, że zmiana pana Krzysztofa była zawsze wzorem dla innych z całego Dolnego Śląska. Jej gotowość operacyjną wyróżniono po jednej z licznych kontroli, a watro podkreślić, że takie wyróżnienie przyrzynano jedynie dwukrotnie. By osiągnąć swój poziom trzeba było jednak stale pracować nad utrzymaniem formy i odpowiednio dużo ćwiczyć.
Komendant i jego zastępca st. bryg. Paweł Kaliński zapraszali świeżo upieczonego emeryta do dalszej współpracy zawodowej (po tym jak już wszystko w domu wyremontuje) i kontaktów na stopie towarzyskiej... a kawa w "jedynce" zawsze się dla niego znajdzie, podobnie jak miłe towarzystwo.
Zastępca komendanta ze wzruszeniem przyznał, że wiele razem z Krzysztofem Stachyrzakiem przeszli i nie zabraknie im tematów do wspomnień, a jak wiemy, doświadczeniami życiowymi jednego strażaka można obdzielić kilkunastu cywilów.

W imieniu kolegów "Starego" pożegnał mł. bryg. Maciej Garczyński, szef JRG-1, a w imieniu strażackiej braci emerytów przywitał prezes Marian Tusiński. Pan Krzysztof dziękował i podkreślał, że brać strażacka to dobra ekipa, a ta wałbrzyska jest najlepsza. Wyrazy uznania przesyłał dowódcom, kolegom z JRG i MSK, związkowcom i wszystkim przyjaciołom.

Na koniec, strażacy wręczyli koledze pamiątkowy sagan - topór strażacki i...


... wody nie żałowali. W ten żartobliwy, iście strażacki sposób pożegnali kolegę. Głos zabrały też strażackie wozy, było zatem głośno.
 

15 marca 1993 roku Krzysztof Stachyrzak odbył swoją pierwszą służbę, przez trzy lata pracował w "jedynce" jako stażysta, następnie jako młodszy ratownik i od 1 listopada 2002 jako ratownik. Swój pierwszy dzień w pracy i pierwszą akcję pamięta doskonale. - Przyszedłem na pierwszą zmianę, dowódcą jej był wówczas asp. Marek Dec. Powiedział mi bym wziął odcinki i zaczął je rozwijać po placu i tak je sobie od godz. 9 rozwijałem. Początkowo nie wyjeżdżałem do zdarzeń, ale gdy przeszedłem na zmianę trzecią, trafiłem do zastępu z ogniomistrzem Świstem. Przydzielono mnie od początku do zastępu - "ostatniego wyjazdu", który opuszcza jednostkę ostatni, więc było małe prawdopodobieństwo, że już pierwszego dnia wyjadę na akcję - opowiada doświadczony ratownik. - Ale stało się inaczej i  pierwszej nocy wysłano nas do pożaru garażu w Boguszowie.    



1 czerwca 2006 roku przeszedł do korpusu dowódców jako dowódca zastępu, a w 2007 dowódca sekcji. Po roku - w 2008 roku - był dowódcą zmiany. 1 marca 2020 roku został zastępcą dowódcy JRG. 

Praca na "jedynce" jest bardzo wymagająca, o czym pan Krzysztof przekonał się w ciągu 28 lat. - Rejon chroniony przez JRG-1, ta zabudowa Wałbrzycha i miast wokół, specyfika budynków powoduje to, że zagrożeń pożarowych nie brakuje. Wyzwania w WSSE i na osiedlach oraz świadomość tamtejszych mieszkańców jest całkiem inna niż to, z czym stykamy się my tutaj. Mieliśmy dużo trudnych zdarzeń i zawsze zostaną gdzieś w mojej głowie - wyjaśnia nasz rozmówca. Przypominamy, że JRG-1 poza ochroną "starych dzielnic Wałbrzycha" wyjeżdża też do zdarzeń do gmin na południu, czyli m.in. do Boguszowa-Gorc, Jedliny, Głuszycy...  Gdzie dominuje stara substancja mieszkaniowa, która w przeciwieństwie do osiedlowej wielkiej płyty, częściej się pali i boryka z problemami grzewczymi, a także kwestią pustostanów i ruin poprzemysłowych.



Warto podkreślić, że JRG-1 z Wałbrzycha to największa jednostka w regionie i jedna z najbardziej aktywnych, wg serwisu Remiza.pl w 2020 roku strażacy z "jedynki wyjeżdżali niosąc pomoc mieszkańcom miasta i regionu 1462 razy, co stanowi 6. dolnośląski wynik po pięciu JRG wrocławskich. I co warto podkreślić, obsłużyła 432 pożary, co stanowi 4. miejsce spośród 10. najbardziej aktywnych JRG w 2020 roku.     

Z najbardziej pamiętnych akcji pan Krzysztof wspomina katastrofę budowlaną w Świebodzicach. - Pamiętam, że jak wstąpiliśmy do USAR Poland i razem z Pawłem Kalińskim oraz innymi przyjaciółmi i kolegami stworzyliśmy Specjalistyczną Grupę Poszukiwawczo - Ratunkową zostaliśmy zadysponowani chyba do największej katastrofy budowlanej na Dolnym Śląsku w Świebodzicach. To była godzina 9 rano, sobota... i to cały czas gdzieś w głowie tkwi...