Wałbrzych: Józef Wiłkomirski zmarł w rocznicę Powstania

- Dziś rano w wieku 94 lat zmarł Józef Wiłkomirski - wielki artysta, patriota, społecznik, człowiek kultury, twórca Filharmonii Sudeckiej, Zasłużony dla Miasta Wałbrzycha, Wielki Człowiek. Powstaniec Warszawski w rocznicę wybuchu Powstania - symbol. Cześć Jego Pamięci! - napisał 1 sierpnia na Twitterze prezydent Wałbrzycha Roman Szełemej.

Józef Wiłkomirski urodził się 15 maja 1926 roku w Kaliszu. W dzieciństwie uczył się gry na wiolonczeli. Podczas wojny walczył jako żołnierz podziemnej Armii Krajowej i był uczestnikiem Powstania Warszawskiego w 1944 roku. Po wojnie studiował dyrygenturę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi u Zdzisława Górzyńskiego i Włodzimierza Ormickiego oraz w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Studia dyrygenckie kontynuował u Waleriana Bierdiajewa. Od 1946 roku był wiolonczelistą w Orkiestrze Państwowej Filharmonii w Łodzi i orkiestrze operowej w Warszawie. W latach 1950–51 pełnił funkcję dyrygenta Państwowej Filharmonii w Krakowie, a w latach 1954–57 dyrygenta Państwowej Filharmonii w Poznaniu. W latach 1957–71 zajmował stanowisko dyrektora i kierownika artystycznego Filharmonii w Szczecinie. W roku 1978 zorganizował Filharmonię w Wałbrzychu (obecnie noszącą nazwę Filharmonia Sudecka), której do 31 sierpnia 2005 roku był dyrektorem naczelnym i artystycznym.

Jako dyrygent gościnnie występował we wszystkich polskich filharmoniach oraz w Teatrze Wielkim w Warszawie i w Operze Wrocławskiej. Dyrygował także w ponad 20 krajach Europy, Ameryki i Azji, między innymi czterokrotnie w Paryżu. W latach 1978-91 był dyrektorem Zespołu Szkół Muzycznych w Wałbrzychu. 

Józef Wiłkomirski był działaczem społecznym i pełnił rozmaite funkcje, między innymi przewodniczącego stowarzyszeń kulturalnych. Był także przez szereg kadencji radnym miejskim i wojewódzkim. Został laureatem wielu nagród i odznaczeń państwowych, między innymi otrzymał Złotą Odznakę „Gryfa Pomorskiego”(1960), Nagrodę Muzyczną Szczecina (1961), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1963), Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”(1967), Nagrodę za upowszechnianie Kultury (1970), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1979), Nagrodę Miasta Wałbrzycha (1979), Nagrodę Prasy Dolnośląskiej (1982), Nagrodę Województwa Wałbrzyskiego (1983), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1984), Warszawski Krzyż Powstańczy (1985), Order Sztandaru Pracy I klasy (1986), Odznakę „Przyjaciel dziecka” (1993), Krzyż Armii Krajowej (1995), Odznakę Weterana wojny o niepodległość (1995), Złotą Odznakę Zasłużonego Działacza Towarzystwa Przyjaciół Dzieci (1998), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1998), Nagrodę Miasta Wałbrzycha (1999).

Maestro dyrygował ponad 1600 koncertami w licznych krajach Europy, Azji i Ameryki. Na jego zaproszenie, na wałbrzyskiej scenie Filharmonii Sudeckiej, wystąpiło wielu wybitnych artystów z całego świata. Od 1968 komponował, a ważniejsze utwory to: Sonata na wiolonczelę solo (1968), Koncert na harfę i orkiestrę kameralną (1969), Sinfonietta nr 1 na orkiestrę (1969), Mała suita na wiolonczelę solo (1970), Sinfonietta nr 2 na orkiestrę (1970), Sonata na skrzypce i fortepian (1971), Sonata na wiolonczelę i fortepian (1971), Trio fortepianowe (1971), Zamek Królewski w Warszawie, suita na orkiestrę symfoniczną (1971), Sonata na kontrabas i fortepian (1972), Suita taneczna na kwartet perkusyjny (1972), Koncert na cztery harfy (1972), Poemat żałobny na orkiestrę symfoniczną (1973), Koncert na orkiestrę (1973), Concertino na wiolonczelę i orkiestrę (1974), Sonata na altówke i fortepian (1975), Sonata na skrzypce solo (1975), Kwartet smyczkowy (1975), Pieśni miłosne /wersja I/ na sopran i fortepian (1975), Wrześniowy alarm na sopran, baryton, recytatora, chór i orkiestrę (1976), Pieśni miłosne /wersja II/ na sopran i fortepian (1976). Zajmował się także popularyzacją muzyki w radiu i telewizji (przygotował około 100 audycji) oraz dziennikarstwem nie tylko muzycznym (napisał ponad 200 artykułów i felietonów).
(Informacja: Urząd Miejski w Wałbrzychu).

28 kwietnia 2006 Józef Wiłkomirski został odznaczony tytułem Zasłużony Dla Miasta Wałbrzycha. Na razie nie jest znana data i miejsce jego pogrzebu.

Jeszcze nie tak dawno świętował swoje 90-te urodziny wydając książkę autobiograficzną: JÓZEF WIŁKOMIRSKI, AUTOBIOGRAFIA W 90-TĄ ROCZNICĘ URODZIN (FOTO).

Do samego końca aktywny brał jeszcze udział w koncercie chóru dziecięcego z biblioteki na Podzamczu w grudniu ubiegłego roku: PODZAMCZE: WRÓBELKI, MILLENIUM, ŚWIĄTECZNY KONCERT (FOTO I FILMY). I takiego zapamiętamy Maestro - dzielącego się wiedzą, pełnego poczucia humoru, bliskiego innym ludziom.


Opr. MS
Foto: Elżbieta Węgrzyn