02.05.2021 05:36 | Źródło: Wiesz Co

Jagoda kamczacka: superowoc przyszłości?

Dzięki nam poznacie ją lepiej. Nie chcemy napisać, że pokochacie, bo to rzecz gustu, ale z pewnością warto bliżej przyjrzeć się tej mięsistej „kulce”. Zdrowej i smakowitej konkurentce dla truskawki. Artykuł z ostatniego numeru tygodnika "WieszCo".

Jagoda kamczacka – daleka kuzynka jagody czernicy

Jeszcze kilka lat temu jagoda kamczacka wywoływała u nas reakcję z rodzaju „To istnieje w ogóle taki owoc?!”. I natychmiast przychodziły nam na myśl spacery po lesie i lipcowe zbieranie okrągłych fioletowych owoców. Skojarzenia te częściowo były słuszne. Co wspólnego ma jagoda kamczacka z dobrze nam znaną leśną jagodą (czyli jagodą czernicą)? Botanicznie rzecz ujmując, są one bardzo dalekimi kuzynkami, choć po wyglądzie sądząc, wydają się siostrami. Obydwie są fioletowe, mają przyjemny w dotyku i piękny dla oczu ciemnoniebieski woskowy nalot. Ponadto obydwie charakteryzują się słodko-kwaśnym smakiem. Jednak jagoda kamczacka ma zupełnie inny kształt niż polska leśna jagoda. Ta pierwsza jest wydłużona, raczej owalna, a czasem nawet lekko prostokątna czy butelkowa – daleko jej zatem od okrągłego kształtu. Dodatkowo jest nieco większa niż jagoda czernica. W Polsce jagodę kamczacką znajdziemy tylko w sklepie i w ogrodzie, ponieważ nie występuje w stanie naturalnym. Owoce pochodzą z plantacji, a te z kolei jak najbardziej prowadzone są w kraju nad Wisłą.

Superfruit przyszłości

Jagoda kamczacka cechuje się dużą zawartością przeciwutleniaczy, większą nawet niż w przypadku jagody czernicy. Jagoda kamczacka jest bogata głównie w polifenole, a wśród nich – w antocyjany (grupa antyoksydantów, która nadaje owocom charakterystyczny ciemny kolor). Są to składniki, które zapobiegają powstawaniu nowotworów, przeciwdziałają miażdżycy i wspomagają leczenie chorób oczu.

Cenne składniki odżywcze

Jagoda kamczacka zawiera więcej witaminy C niż truskawka, malina czy czarna porzeczka – 100 g jagody zaspokaja 60% dziennego zapotrzebowania dorosłego człowieka. W owocach znajdziemy też stosunkowo dużo wapnia, żelaza i magnezu. Na szczególną uwagę zasługuje zawartość fosforu oraz potasu, którego ilość stawia jagodę kamczacką na drugim miejscu wśród najlepszych owocowych źródeł tego składnika (zaraz po granacie).

Ulubienica odległych kultur i wielbicielka mroźnych klimatów

Wyżej opisane właściwości jagody kamczackiej znali już mieszkańcy starożytnego plemienia Ainu, które osiedliło się na japońskiej wyspie Hokkaido, a wcześniej zajmowało terytorium Sachalinu oraz Wysp Kurylskich i Japońskich. Lud ten nazwał jagodę kamczacką owocem „długowieczności i dobrego wzroku” oraz „eliksirem życia”, doceniając jej doskonałe oddziaływanie na zdrowie. Od wieków owoce te są używane w medycynie tradycyjnej, praktykowanej na terenie północnych Chin, Korei i Rosji. Jagoda kamczacka stanowi tam remedium na przeziębienie oraz ból gardła. Z kolei Tybetańczycy wykorzystują napar z owoców jako środek leczniczy w przypadku bólów głowy czy problemów żołądkowych.

„Rywalka” truskawki

Gdybyśmy chcieli zbierać jagody kamczackie w miejscu ich naturalnego występowania, musielibyśmy pewnie czekać na nie do połowy lata (podobnie jak na jagody czernice w Polsce). Jednak w naszym kraju rośliny owocują dużo szybciej. Owoce można znaleźć w sklepach już na dwa tygodnie przed pierwszymi truskawkami. Można zatem uznać, że wraz ze swoim pojawieniem się w Polsce, jagoda kamczacka oficjalnie zabrała truskawce tytuł pierwszego sezonowego owocu.

Przyp. red.: Jagoda kamczacka to potoczna nazwa wiciokrzewu kamczackiego (Lonicera caerulea, syn. L. edulis). Roślina ma wiele nazw (m. in. wiciokrzew siny, suchodrzew jadalny, suchodrzew siny, suchodrzew błękitny, lonicera, borówka kamczacka). Nie jest jeszcze tak popularna w ogrodach jak borówka amerykańska, ale z uwagi na łatwość uprawy i dużą wartość zdrowotną owoców pojawia się w nich coraz częściej, choć dorasta i do 2,5 metra wysokości, potrzebując sporo miejsca. Nie jest wymagająca, nie może mieć tylko podmokłego podłoża. Odporna na silne mrozy.