Dietetyk radzi: Jak sprawić, by nasze dziecko było szczupłe?

Na całe szczęście wzrasta nasza świadomość, zaczynamy jako rodzice dostrzegać zagrożenie, Panie w szkole zapraszają dietetyków na spotkania z młodzieżą, politycy tworzą ustawy dotyczące dodatków do żywności i produktów dostępnych w sklepikach. Jednak to ciągle za mało! Jeśli w naszym domu pojawia się nadwaga, jeśli dziecko jest senne, osłabione, apatyczne- należy natychmiast szukać tego przyczyny.

Dzieci mają inne potrzeby niż dorośli, inaczej funkcjonuje ich gospodarka hormonalna, inaczej reaguje organizm na bodźce zewnętrzne. Proszę nie robić nierozsądnych kroków, błędem jest zakazywanie z dnia na dzień jedzenia słodyczy, nie podawanie kolacji. Błędem jest również lekceważenie problemu - i TU KOCHANE BABCIE- nie czekamy aż dziecko wyrośnie, jak dziecko jest krągłe to nie znaczy, że dobrze odżywione i zdrowe.

W gabinecie wielokrotnie spotykałam się z łzami Mam, które obwiniają się za zaistniałą sytuację. Pracują, opiekują się domem, a nie wiedzą co ugotować na „zdrowo” i szybko, więc gotują na szybko potrawy, które są już sprawdzone i dzieciaki zjedzą. Kochające Babcie zawsze dorzucą grosik od siebie… „jedz to bo tak mizernie wyglądasz, oj Kochana od jednego kawałka serniczka świat się nie zawali itp.”.

Jak więc zacząć?

Przede wszystkim nie wszystko od razu, ale jednak spójnie. W zmianie nawyków żywienia powinna wziąć udział cała rodzina. Jeśli jedno dziecko boryka się z nadwagą nie możemy zakładać mu ścisłych, rygorystycznych zasad. Podczas gdy drugie dziecko dostaje piątaka na chipsy i zjada je przy pierwszym dziecku. Pamiętajmy, że rybka psuje się od głowy. Owszem są niejadki, każdy ma swoje preferencje więc nie jest tragedią kiedy z sałatki Krzysiu wydłubuje groszek. Jednak dzieci nas obserwują! Jeśli tata i mama wybiegają z domu o kubku kawy to Krzysiowi jest trudno zrozumieć potrzebę zjadania śniadania.

Utarło się, aby dziecko do szkoły na II śniadanie dostało kanapki (tak te same, które przemieszkały w tornistrze niejedne ferie) ale dlaczego? Te same nudne kanapki z żółtym serem od poniedziałku do piątku. Równie ryzykowne jest dawanie dziewięciolatkowi pieniędzy na II śniadanie (naprawdę liczymy na to, że kupi jabłko w sklepiku szkolnym a nie chipsy czy batona w drodze ze szkoły?). Żeby było wesoło na obiadek podamy dziecku gotowane ziemniaki (te, które mama obrała rano, a Tata po 8 godzinach wstawił) z mizerią na śmietanie ze schabowym w grubej panierce.

Pomysły na II śniadanie

Niech będzie jasne, NIKOGO nie oceniam i nie krytykuje, chce jedynie uwidocznić najczęstsze błędy w budowaniu nawyków żywieniowych, wskazać słabe punkty dnia przez które młodzi chłopcy tracą energię koło 16. Dziewczynki kiedy same bez pomocy rodziców zauważą, ze są troszkę grubsze od koleżanek często zaczynają na własną rękę robić naprawdę niebezpieczne dla zdrowia rzeczy lub miewają duże problemy z samooceną. W kolejnej części podpowiem Państwu jakie metody stosować aby dobrze zacząć, a teraz na zachętę przedstawię pomysły na II śniadanie.

- Ulubione owoce np. miseczka winogron lub jabłko, a do tego kubeczek z mieszanką orzeszków;

- Naleśniki z mąki razowej z twarogiem i odrobiną miodu (pokrojone w części dla łatwego zjedzenia);

- Koktajl mleczno-bananowo-czekoladowy (szklanka mleka, 1 banan, 1 kostki mlecznej czekolady);

- Deser z chia i musem malinowym (nasionka chia zalane mlekiem odstawiamy do lodówki na kilka godzin, przekładamy warstwowo z malinami zmiksowanymi z miodem);

- Burger wołowy lub drobiowy (bułka pełnoziarnista z kotlecikiem mielonym, musztardą, cebulką, pomidorem i musztardą).