05.08.2018 01:00 | Źródło: podane w treści

Skomentuj

Dom Zdrojowy, czyli Grand Hotel z widokiem na uzdrowisko [ZDJĘCIA]

51 zdjęć w galerii

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

GALERIA

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

Przepych minionej epoki

Sanatorium Uzdrowiskowe nr 1 – Dom Zdrojowy im. dr J. Górskiego, czyli dawny hotel zdrojowy Grand Hotel od ponad stu lat jest jedną z wizytówek Szczawna-Zdroju. Była to jedna z największych inwestycji w regionie i największa w dziejach podwałbrzyskiego uzdrowiska, a jej budowę oraz założenie okalającego ją ogrodu zawdzięczamy właścicielowi Książa - Janowi Henrykowi XV Hochbergowi, księciu von Pless. - Po kościele, widziałam plan nowego hotelu w Szczawnie, który będzie pod dachem za dwa tygodnie* - wspomina w swoich pamiętnikach żona księcia, Maria Teresa Oliwia Hochberg von Pless, zwana księżną Daisy. Wpis ten pochodzi z 21 listopada 1909 roku, zatem na początku grudnia obiekt zyskał zadaszenie, wówczas też powstało też charakterystyczne zwieńczenie kopuły tej imponującej budowli hotelowej, a obecnie także sanatoryjnej.



Budynek, na którym wzorowali się budowniczowie późniejszego sopockiego Grand Hotelu, ma trzy piętra. Od swojego otwarcia oferował gościom prawie 300 miejsc hotelowych w 125 pokojach i apartamentach. Hotel wyposażony w meble w stylu Sheratona pozwalał nie tylko na wygodny nocleg, ale uprzyjemniał pobyt dzięki m.in. sali konferencyjnej, bankietowej, śniadaniowej, restauracji i winiarni. Był w nim też bar w stylu empire, czytelnia w stylu gruzińskim, palarnia, sala bilardowa, muzyczna, a także salony fryzjerskie, w których goście mogli zadbać o fryzury i modny ówcześnie jak i dziś zarost. O tym, że obecny Dom Zdrojowy był hotelem przypominają też oryginalne obrotowe drzwi głównego wejścia do gmachu.

Potrzebował kobiecej ręki

- Pieniądze na ten hotel są pożyczane, ponad milion marek na 4,5 procent. Mówię, iż sam hotel jest w stanie spłacić jedynie 2,5 procent, a resztę muszą dać opłaty gości przyjeżdżających okazjonalnie oraz ze sprzedaży wody ze Szczawna poza Śląsk. Uważam, że cala rzecz jest absurdalną pomyłką. [...] Czuję, że przy takim gospodarowaniu pieniędzmi musi nastąpić finansowy krach - wspominała w swoich pamiętnikach księżna Daisy.
Absurdalną pomyłką były dla niej nie tylko koszty budowy, bo ona sama sugerowała zbudowanie gmachu z drewna z dużą ilością balkonów, za - jak szacowała - 25 tys. marek plus 5 tysięcy na umeblowanie. Nieracjonalna wobec tak wysockich kosztów budowy wydawała jej się też polityka skromnego, w jej odczuciu, oraz niefunkcjonalnego wyposażenia monumentalnego gmachu proponowana przez jej męża oraz Kenindorffa - dyrektora generalnego w majątku Książ. - Zamierzam wszystko zaprojektować sama, w tym len, srebro, porcelanę. Potrafię to zrobić lepiej i taniej niż oni - zaznacza jedna z najpiękniejszych kobiet tamtej epoki.
Oczywiście postawiła na swoim. O ile dobrze, że za późno już było na stawianie hotelu z drewna, skoro budynek murowany był już zadaszany. To dobrze się stało, że mająca doskonały gust i wyczucie funkcjonalności kobieta wpłynęła na rozmieszczenie pomieszczeń oraz ich wyposażenie. - Pokazali mi szkic korytarza, parteru z gabinetem i łazienką w jednym końcu. Nakazałam rozmieszczenie mieszkań pośrodku i z drugiej strony. [Książę i dyrektor] Spierali się o niepotrzebne wydatki, gdyż ich zdaniem ludzie nie będą z tego korzystać. [...] a moja idea hotelu, a szczególnie hotelu w uzdrowisku, to przede wszystkim urządzenia sanitarne, a dopiero potem dekoracja w stylu Ludwika XV - wyjaśniała we wspomnieniach ostatnia pani Książa. Ostatecznie, choć zaoszczędzono na dekoratorze, to piękny dekorator nie szczędził wydatków na marmury, kryształowe żyrandole, ozdobne klamki, posadzki, czy dywany, których tańszy zakup w wałbrzyskim sklepie założonym przez teścia Daisy sugerował jej mężowi doradca. Księżna obdarzona przez małżonka carte blanche nie skorzystała z tej propozycji.