Noc Muzeów 2018: Stara Kopalnia zaprosiła na dwie trasy [FOTO]

Zwiedzali z przewodnikiem

Godzinna wycieczka po najstarszym i największym zachowanym zabytkowym zespole górniczych budowli przemysłowych w Wałbrzychu każdego roku przyciąga wielbicieli nocnych atrakcji, w tym roku skompletowano trzy grupy zainteresowane pierwszą trasą oraz cztery - trasą drugą. Wystarczyło z wcześniejszym wyprzedzeniem zgłosić się telefonicznie lub osobiście do jednej z wyruszającej ze Sztygarówki grup. Nie brakowało też i tych, którzy zdecydowali się na wycieczkę w ostatniej chwili i liczyli na zwolnione miejsce.

Tradycyjna już trasa nr 1 obejmująca sztolnię ćwiczebną, chodnik podziemny, kuźnię oraz 34-metrową wieżę widokową to nieodmiennie popularna klasyka. Po drodze przewodnik wyjaśniał, do czego służyły mijane obiekty, jak wydobywano urobek, zabezpieczano chodniki i na czym polegała praca górników w poszczególnych obiektach kopalnianych.



Z wieży po zmroku można było zobaczyć dawny kopalniany kompleks w całej okazałości, czyli: łaźnię, lampownię, kotłownie, warsztat mechaniczny, budynki maszyn wyciągowych, nadszybia, wieże szybów, a także budynki zakładu przeróbki mechanicznej węgla.



Z wieży wypatrzeć można też kilka byłych pogórniczych obiektów, a także część Białego Kamienia i Śródmieścia Wałbrzycha okolonego zalesionymi wzgórzami. Wycieczka ta obejmuje też kopalniane warsztaty mechaniczne z wyposażeniem, czyli halę tokarek, halę frezarek oraz kuźnię.

Nowa trasa

Kto wcześniej zwiedzał nocą Starą Kopalnię z okazji Nocy Muzeum mógł skorzystać z drugiej alternatywnej trasy zwiedzania. Tegoroczna nowość, czyli trasa nr 2, która poprowadzi zwiedzających przez sztolnię ćwiczebną, maszynownię szybów Julii i Sobótki oraz Górniczy Labirynt. To niezwykłą instalacja artystyczna, stworzona w 2017 roku przez dzieci i młodzież szkolną we współpracy z artystami, animatorami kultury, dawnymi górnikami i pracownikami kompleksu.

Labirynt tworzą prace dzieci, archiwalne zdjęcia, przekroje kopalni, oryginalne elementy wyposażenia górniczego, przestrzenne elementy do górnictwa nawiązujące oraz fragmenty górniczych opowieści – wywiady z dawnymi pracownikami kopalni napisane przez ich wnuki.

Całość uzyskała odpowiednie oświetlenie oraz oprawę dźwiękową przypominającą autentyczne dźwięki występujące w kopalni podczas pracy górników. Instalację tworzą ciasne korytarze labiryntu – przypominającego podziemne wyrobiska.